تدوین مدل مفهومی ارتقای قابلیت اطمینان منابع انسانی در نظام سلامت با تأکید بر راهبردهای آموزش و توانمندسازی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه مهندسی صنایع، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

2 گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

3 دانشیار، گروه مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران

4 دانشیار، گروه مهندسی صنایع، ، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران

چکیده

هدف: این تحقیق با هدف ارائه مدلی برای بهبود قابلیت‌اطمینان‌انسانی در حوزه سلامت با تمرکز بر شاخص‌های ارزیابی عملکرد، به‌ویژه آموزش، توانمندسازی و برنامه‌ریزی‌آموزشی انجام شده است.
روش‌شناسی: این پژوهش از نوع کاربردی و با روش توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری شامل کلیه بیمارستان‌های کشور است. داده‌ها از ۳۱۸ گزارش خطا و حادثه در ۵۴ بیمارستان نمونه از مهرماه ۱۴۰۱ تا مهرماه ۱۴۰۲ جمع‌آوری‌وتحلیل شده است. ابتدا عوامل شکل‌دهنده‌ی عملکرد کارکنان شناسایی و طبقه‌بندی شده‌اند. سپس از آزمون نیکویی برازش کای-دو و نمودارهای پارتو برای تحلیل استفاده شد. طبقه‌بندی جدید عوامل با فرآیند تحلیل شبکه‌ای فازی(FANP) و روش شاخص احتمال موفقیت(SLIM) در ۱۵ بخش اورژانس بیمارستانی آزمایش گردید.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که آموزش، توانمندسازی، بهبود فرایندهای ارزیابی عملکرد و تقویت ارتباطات داخلی، عوامل کلیدی در افزایش قابلیت‌اطمینان‌انسانی هستند. مدل پیشنهادی نقش این عوامل را در ارتقای کارایی و کاهش خطاهای انسانی با تأکید بر برنامه‌ریزی آموزشی تبیین می‌کند. برنامه‌ریزی‌آموزشی برای شناسایی نیازها، طراحی دوره‌ها و ارزیابی اثربخشی در کاهش خطاها و افزایش قابلیت‌اطمینان مؤثر است.
نتیجه‌گیری و پیشنهادها: مدل توسعه‌یافته به مدیران حوزه‌ی بهداشت‌ودرمان کمک می‌کند تا فرآیندهای ارزیابی و آموزش را با تمرکز بر نقاط قوت‌وضعف شناسایی‌شده بهینه‌سازی کنند. پیشنهاد می‌شود برنامه‌‌ریزی‌های‌آموزشی و ارزیابی به‌صورت جامع و مداوم اجرا شوند.
نوآوری و اصالت: این تحقیق با ترکیب دو روش تحلیلی پیشرفته FANP و SLIM و تطبیق آن‌ها با نیازهای خاص حوزه سلامت، مدلی نوین ارائه داده است که با تمرکز بر عوامل کلیدی، بهبود مستمر عملکرد کارکنان و کاهش خطاهای انسانی را دنبال می‌کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Development of a conceptual model for improving the reliability of human resources in the health system with an emphasis on training and empowerment strategies

نویسندگان [English]

  • Hossein Mahmoudi Sefidkouhi 1
  • Esmaeil Najafi 2
  • Alireza Haji 3
  • Abdollah Arasteh 4
1 Ph.D. student, Department of Industrial Engineering, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
2 Department of Industrial Engineering, Faculty of Engineering, Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran
3 Associate Professor, Department of Industrial Engineering, Sharif University, Tehran, Iran
4 Associate Professor Department of Materials and Industrial Engineering, Babol Noshirvani University of Technology, Babol, Iran.
چکیده [English]

Aim: This research aims to propose a model for improving human reliability in the healthcare-sector, focusing on performance evaluation indicators, particularly training, empowerment, and educational planning.
Methodology: This research is applied and employs a descriptive-analytical approach. The statistical population includes all hospitals in the country. Data from 318 error and incident reports in 54 sample hospitals from October 2022 to October 2023 were collected and analyzed. First, the performance-shaping factors for staff were identified and classified. Then, the Chi-square goodness-of-fit test and Pareto charts were used for analysis. The new classification of factors was validated and tested through the Fuzzy Analytic Network Process(FANP) and Success Likelihood Index Method(SLIM) in 15 emergency hospital departments.
Results: The findings indicated that training, empowerment, improving performance evaluation processes, and strengthening internal communications are key factors in increasing human reliability. The proposed model emphasizes the role of these factors in improving efficiency and reducing human errors, with a focus on educational planning. Educational planning is effective in identifying needs, designing courses, and assessing their effectiveness in reducing errors and enhancing reliability.
Conclusions and suggestions: The developed model helps healthcare managers optimize evaluation and training processes by focusing on identified strengths and weaknesses. It is recommended that educational planning and evaluation be implemented comprehensively and continuously.
nnovation and originality: This research presents an innovative model by combining two advanced analytical methods, FANP and SLIM, and adapting them to the specific needs of the healthcare sector. The model focuses on key factors to continuously improve employee performance and reduce human errors.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Human resources
  • educational planning
  • training and empowerment
  • human reliability
  • health system

مراجع

Alsabri, M., Boudi, Z., Lauque, D., Dias, R. D., Whelan, J. S., Östlundh, L., ... & Bellou, A. (2022). Impact of teamwork and communication training interventions on safety culture and patient safety in emergency departments: a systematic review. Journal of patient safety, 18(1), e351-e361.  https://doi.org/10.1097/PTS.0000000000000782
Aziz, A. (2023). The role of continuous education and training in improving hospital nurse performance: case study of employee development program implementation. Jurnal Aisyah: Jurnal Ilmu Kesehatan, 8(3). https://dx.doi.org/10.30604/jika.v8i3.2072
Barkhoda, J., Heidarei, F., & Nosrati Saraydashti, R. (2024). Re-examining the Structure of the Educational and Organizational Program of the University by Resorting to the Learning Organization Theory of Peter Senge. Journal of Educational Planning Studies, 12(24), 253-271. .(In Persian). https://doi.org/10.22080/eps.2024.26664.2244.
Bijelic, B., Grozdanovic, D., Grozdanovic, M., & Jovanovic, E. (2024). Methods for Human Reliability Analysis in Dentistry. Quality Management in Healthcare, 10-1097.  https://doi.org/ 10.1097/QMH.0000000000000462
Bleetman, A., Sanusi, S., Dale, T., & Brace, S. (2012). Human factors and error prevention in emergency medicine. Emergency Medicine Journal, 29(5), 389-393. https://doi.org/10.1136/emj.2010.107698
Da Silva, C. A., Almeida, R. P. P., Abrantes, A. F., Azevedo, K. B., Vicente, B., Carvalheira, F., ... & Mestre, T. (2023). Rethinking the continuous education and training of healthcare professionals in the context of digital technologies. In Handbook of Research on Instructional Technologies in Health Education and Allied Disciplines (pp. 105-129). IGI Global. https://doi.org/10.4018/978-1-6684-7164-7.ch005
Gaba DM, Howard SK, Fish KJ. (2021). Simulation and Training in Medical Environments. Health Services Research, 56(4), 765-782. https://doi.org/10.1177/104687810103200206
Goudini, J., & Rezazadeh, E. (2023). Evaluation of the undergraduate architecture course's educational program based on adaption to professional practice (with emphasis on schematic designs as one of the design phases). Journal of Educational Planning Studies, 11(22), 103-115. .(In Persian). https://doi.org/10.22080/eps.2023.23819.2127
Kirwan B. (1994). Human Error Identification Techniques for Risk Assessment of High- Risk Systems—Part 1: Review and Evaluation of Techniques. Applied Ergonomics, 25(5), 299-318. https://doi.org/10.1016/S0003-6870(98)00010-6
Kumari, Y., Raj, K., Pal, D. K., Moharana, A., & Subramaniyan, V. (2023). Leveraging Artificial Intelligence in Patient Care. In Artificial Intelligence for Health 4.0: Challenges and Applications (pp. 57-90). River Publishers.
Liu, P., Zhang, R., Yin, Z., & Li, Z. (2021). Human errors and human reliability. Handbook of Human Factors and Ergonomics, 514-572. https://doi.org/10.1002/9781119636113.ch20
Mahmoudi Sefidkouhi H, Najafi E, Haji A, Arasteh A. (2023). Identification and Introduction of a New Classification of Key Performance Shaping Factors in Staff Performance in the Healthcare System. Iranian Journal of Health Sciences, 12(1), 45-62. http://dx.doi.org/10.32598/ijhs.11.2.904.1
Mahmoudi Sefidkouhi H, Najafi, E., Haji, A., & Arasteh, A. (2024). Investigating the Human Reliability in the Healthcare Sector Using the Fuzzy Analytic Network Process and the Success Likelihood Index Method. Iranian Journal of Public Health, 53(3), 691-703). https://doi.org/10.18502/ijph.v53i3.15151
Poranen, A., Kouvonen, A., & Nordquist, H. (2024). Human errors in emergency medical services: a qualitative analysis of contributing factors. Scandinavian Journal of Trauma, Resuscitation and Emergency Medicine, 32(1), 78. https://doi.org/10.1186/s13049-024-01253-7
  Reason J. (2000). Human Error: Models and Management. BMJ, 320(7237), 768-770. https://doi.org/10.1136/bmj.320.7237.768
Saad, A., Alsadi, J., Al-Absi, D. T., Almulla, M., Simsekler, M. C. E., Sadeq, A. A., ... & Anwar, S. (2024). An integrative risk assessment approach to enhancing patient safety in Continuous Renal Replacement Therapy (CRRT). Journal of Safety Science and Resilience, 5(3), 344-354. https://doi.org/10.1016/j.jnlssr.2024.04.003
Saneii Mehri, Z., & Naderpure, Z. (2024). Educational Planning at Farhangian University According to Students’ Expectations. Journal of Educational Planning Studies, 13(25), 112-132. (In Persian). https://doi.org/10.22080/eps.2024.26193.2226
Sujan, M. A., Embrey, D., & Huang, H. (2020). On the application of human reliability analysis in healthcare: opportunities and challenges. Reliability Engineering & System Safety, 194, 106189. https://doi.org/10.1016/j.ress.2018.06.017
مطالعات برنامه ریزی آموزشی
دوره 13، شماره 26
اسفند 1403
صفحه 96-126

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 13 مرداد 1403
  • تاریخ بازنگری: 31 مرداد 1403
  • تاریخ پذیرش: 14 شهریور 1403

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار