سنجش میزان توسعه یافتگی استان‌های کشور از نظر شاخص آموزشی با استفاده از تکنیک‌های تصمیم‌گیری چند شاخصه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

10.22080/eps.2017.1613

چکیده

میزان برخورداری از عوامل گوناگون، متشکل از عوامل طبیعی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، نابرابری‌های منطقه‌ای را ایجاد یا آن را تشدید می‌کنند .توجه به توسعة موزون منطقه‌ای، مستلزم مطالعه و شناخت خصوصیات هر منطقه با توجه به جایگاه آن در کل سیستم منطقه‌ای است. هدف این پژوهش تحلیل و طبقه‌بندی استان‌های کشور از لحاظ برخورداری از شاخص‌های بخش آموزشی است. روش پژوهش در این مقاله توصیفی- تحلیلی است. داده‌ها و اطلاعات مورد نیاز از سالنامه آماری و نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1390 استان‌های کشور انتخاب شده‌اند. این داده‌ها که بر اساس 19 شاخص در بخش آموزشی است مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند فرایند تجزیه و تحلیل آماری داده‌های پژوهش، براساس مدل، ساو ، تاپسیس ، ویکور و همچنین برای بدست آوردن وزن شاخص‌ها از روش آنتروپی شانون و با استفاده از روش کپ لند نتایج سه مدل با هم ترکیب شده است و همچنین با بهره‌گیری از نرم افزار Arc GIS 10.1 به تجزیه و تحلیل موضوع پرداخته شد نتایج نشان می‌دهد که اختلاف قابل ملاحظه‌ای میان سطوح توسعه‌یافتگی استان‌های کشور وجود دارد؛ استان‌های کشور در سه سطح توسعه‌یافته، میان‌توسعه، کمتر‌توسعه‌یافته، قابل دسته‌بندی هستند و رتبه‌بندی استان‌ها نشان می‌دهد که استان تهران در رتبه اول و رتبه آخر هم متعلق به استان سیستان و بلوچستان می‌باشد

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Evaluation of the provinces in terms of educational development using multi-criteria decision-making techniques

چکیده [English]

The enjoyment of a variety of factors, including natural, economic, social and political, create or exacerbate regional inequalities. The emphasis on harmonious regional development requires study and understanding of the characteristics of each region according to its position in the regional system . The purpose of this study was to analyze and classify the provinces in terms of their educational sector indices and descriptive-analytic methods was used. The required data and information of the study were collected from the Statistical Yearbook and the results of public Census of Population and Housing of 1390. The data which is based on 19 indicators in the education sector has been analyzed. The data analyses were carried out based on SAW, TOPSIS, and VIKOR models and for fining the weight gain of indices, the Shannon entropy was used and though Copland method the results of three models were combined. And also the Arc GIS 10.1 software was used to analyze and discuss the issue. The results show that there is a significant difference between the levels of development nationwide and different provinces. Provinces can be classified based on three categories: developed, mid-developed and less developed. And province ranking shows that, Tehran ranked first and the last Belongs to Sistan and Baluchistan.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Development
  • Regional Planning
  • Iran
  • SAW
  • TOPSIS
  • VIKOR
  • Copland